مجله خبری تشریفات

آستان مقدس شاهزاده قاسم فسا اساسا بقعه امامزاده تشریفات مشهد ابراهیم و قاسم (علیهما السلام) میباشد که در میانه شهر فسا و در خیابان شاهزاده قاسم و در کنار فلکه شاهزاده قاسم جای دارد. این بقاع را عموم بیشتر شاهزاده قاسم می نامند و به همین استدلال اسم خیابان و اسم فلکه از آن گرفته گردیده است.بقاع این امامزادگان دارنده بنایی بسیار باشکوه و مجلل که به (شاهزاده ابراهیم و شاهزاده قاسم) دارای شهرت می‌باشند و دربین همسایه فسا از احترام فوق العاده ای برخوردارند.بنای ساختمان بقاع دربرگیرنده بقعه، حیاط، گلدسته، گنبد و صحن میباشد که جملگی با نازکی و توجه هنرمندانه و موزون تاسیس شده است و طول گنبد آن حدود خیر متراست.

شاهزاده قاسم آستان مقدس شاهزاده قاسم فسا

ساختمان حرم این دو بزرگوار در سال ۱۳۷۳ تک تک گردیده و زیربنای آن ۵۰۰ مترمربع و همینطور طرح جامع تأسیسات آن ۱۰۰۰ مترمربع میباشد.به اطمینان اهل یک محل این دو بزرگواره از نوادگان عقیل اخوی حضرت علی (علیه السلام) میباشند و به قولی قاضی فسا درعهد حجاج بوده و به این نظر عموم به آن ها شاهزاده می‌گویند.
انگیزه آوازه شاهزاده بودن آن ها بدان جهت میباشد که آن ها از طرف بابا عقیلی می باشند و نسب به امامزاده معصوم ندارند و اینگونه شرافت نسبی در آنها وجود ندارد لذا این مجموعه از طالبیون را تحت عنوان شاهزاده خطاب می کردند. مضافاً بر اینکه شاهزاده ابراهیم و قاسم از طرف مامان نسب به امیرالمومنین علی (علیه السلام) می‌رسانند و سرنوشت این شرافت را از طرف مامان استحصال نموده اند.

امامزاده حسن الافطس از سایر جاذبه های تاریخی و تشریفات مشهد توریسم شهرستان فراهان که عمر آن به قرن ۹ و ۱۰ و عصر اسلامی برمی شود و در حریم روستای اسفین این شهرستان قرار گرفته میباشد. حرم امامزاده حسن الافطس در هفت کیلومتری شمال غرب فرمهین میباشد و به شاهزاده حسن افطس آوازه داراست و در طی صفویه سازه گردیده است. بنای امامزاده حسن الافطس مشتمل بر حیاط ورودی، کف شکن، بقاع و نمازخانه و گنبد میباشد که در محوطه وسیعی واقع گردیده است. امامزاده حسن الافطس؛ فرزند امام سجاد (ع) میباشد و تاریخ شهید شدن او به سال ۱۴۶ هجری قمری می‌رسد.
بقاع امامزاده حسن الافطس دارنده گنبدی دوپوش بوده که نمای قالب بیرونی از کاشیهای نره رنگی و خطوط نوشته ای تشکیل یافته و تحت سقف گنبدخانه دارنده مقرنس کاری و تزئینات نگارگری میباشد سقف حیاط ورودی به ذیل گنبدخانه نیز دارنده مقرنس کاری بوده که تزئینات کاشی با رنگهای متفاوت آنرا تزئین داده میباشد .

اصل اتاق مرقد یک فضای هشت ضلعی میباشد که بر فراز آن، گنبد شلجمی بزرگی جای دارد که قطر آن حدود ۱۰ و طول آن بیش تر از ۱۰ متر میباشد. در پیشین بارگاه بقاع چوبی و بر روی سکویی چهار گوش قرار داشته و امروزه بارگاه تازه بر این مقبره نصب گردیده‌است. بنای این مقبره دارنده سه فضای به هم مرتبط میباشد که آغاز بایستی از فضای ورودی که دربرگیرنده حیاط و شبستان مستطیل صورت با سقف مسطح و بعداز آن به در ورودی بنای سابق می‌رسد. بنای سابق این سازه، از سطح شبستان ورودی زیر‏خیس میباشد و حدود پنج پله رویه داراست و در همسایه شبستان ورودی یک فضای مستطیل صورت دیگر نیز قراردارد که تحت عنوان نمازخانه از آن به کارگیری می‏ گردد. اساس بنای کهن، از سنگ ،گل و آجر و خشت تشکیل شده و معماری آن مرتبط با عصر ایلخانی و صفویه میباشد.

حاج محمدابراهیم اسفینی که نسل اندر نسل متولی امامزاده بوده اند اینگونه می‌گوید؛ «حاج محمدتقی و برادرش قنبرعلی این سازه را ساخته اند. وی بومی نجف بوده و در خواب چشم بودند که امامزاده به وی فرمود؛ «من‌را به نور و روشنایی برسانید» وی با آرم هایی که داشتند مرقد امامزاده حسن افطس(ع) را به ظهور میرساند.قبور مرده ها در نزدیکی محوطه امامزاده میباشد، بر روی سنگ قبرهای جانور در آرامستان کنار امامزاده روستا، تاریخ ۱۱۰۰ ه. ق. درج گردیده است و آرم از عمر این امامزاده دارااست. پایه بنای کهن امامزاه از سنگ، گل و آجر و خشت تاسیس شده است برای فرزندان این امامزاده بزرگوار در تفرش و هزاوه مقبره و بارگاهی در شان این امامزادگان سازه شد‌ه‌است ولی بابا این امامزادگان و نوه امام سجاد(ع) درین دیار غریب و نا آشنا میباشد.

آرامگاه و مناره آن بی شک و تردید وابسته به شمس تبریزی تشریفات مشهد میباشد و بقعه شمس تبریزی حداقل از اوایل قرن نهم هجری قمری به اسم شمس شناخته میشد. همینطور اسنادی جانور میباشد که سازه به قسم آنان فرمانروا سلیمان رسمی و منظور سوم طی حمله ها خویش به آذربایجان برای زیارت تربت شمس به خلق و خوی رفته اند.

دیندار از عهد و پیمان مورخ قانونی عثمانی نقل می نماید: در حال حاضر آرامگاه شمس صوفی و عارف اهل ایران، نورالله مرقده، در خلق میباشد. شکر و قدردانی پروردگار را که زیارت آن مرقد شریف میسر شد. همینطور این اعتقاد توانمند میباشد که نامیدن مزاری در قونیه به اسم مرقد شمس فقط جنبه تبلیغات و منافع توریستی داراست

در ارتباط تاریخچه مناره این بقعه شمس تبریزی نوشته اند که در آبادیهای اساسی که بر راز رویه ها بود، شبها بر بلندی حریق می افروختند و برجی را که برای این عمل ساخته بودند، آتشگاه مینامیدند. همین واژه را به لهجه عربی ترجمه کرده و منار و مناره گفته اند و آن‌گاه آن را در مساجد به شغل برده اند.

بوسیله حریق که بر فراز این برجها افروخته می‌شد، از بدور خبر ها و علائم و ارشاداتی می دادند که عموم دوردست را از خطر و حادثه ها مطلع می کردند. احتمال دارااست یکی مناره ها ردیف یادبودی باشد از نبرد آلب ارسلان سلجوقی با رومانوس دیوجانوس امپراطور روم در ملازگرد و سلطه اش بر او که سرانجام مسلمانها ناحیه را این نزاع و موفقیت آلب ارسلان رقم زد و مرزوبوم روم به‌تدریج به کشوری مسلمان نشین مبدل شد و مناره سابق الذکر شرایط تقدس مانندی در بین عموم این میهن پیدا کرد.

بعد از اقامت شمس تبریزی در خلق و خوی و فوت او لاشه اش در کنار آن دفن شد و اسم «مناره شمس تبریزی» پیدا کرد و پادشاه اسماعیل صفوی زیرا خویش عارف و و متصوف بود، امرکرد کاخش را در کنار حرم شمس تبریزی ساختند.

حرم شمس تبریزی از مکانهای توریسم و زیارتی اخلاق میباشد که گفته می‌گردد، محل مدفن شمس تبریزی میباشد. تا یک سری سال اخیر شمس تبریزی بسیار غریب بود و اکنون به لطف عموم اخلاق و با اقدامات تولیت شمس تبریزی، آرامگاه وی در درحال حاضر پیشرفت عمرانی میباشد.

سالهای سال بدین حوزه‌ جای شمس گفته میشد؛ ولی کسی داده ها دقیقی درباره آن نداشت. بعد ها برای آن دیوار کشیدند، سنگ قبر گذاشتند و می گویند انسان بزرگی بود و آنقدر گرانقدر که مولانا مریدش شد. در آبان ماه سال ۱۳۸۹ هجری خورشیدی، مراسمی با تیتر کنگره در میان المللی شمس تبریزی با حضور مولوی شناسان و شمس شناسان داخلی و فرنگی در خلق و ارومیه برگزار شد.

مسجد ملک کرمان پیشینه ای حدود یک تشریفات مشهد هزار سال داراست و اولی مسجد جامع شهر کرمان و از مساجد زیبای کشور‌ایران میباشد که تا زمانه آل مظفـرو احـداث “مسجد جامع مظفـری”، بـه عـنـوان هسته ی مرکزی اجتماعات کرمان شناخته شـده بـود در قبل های به دور جز جامعه ها شهر بوده و تزیینات متفاوتی از زمان های متفاوت تاریخی را در خویش مکان داده میباشد.

تاریخچه مسجد ملک (مسجد امام کرمان)
مسجد ملک کرمان، اصلی ترین و دیرین ترین مسجد کرمان اسـت کـه احـداث آن در عهـد ملک تورانشاه از حکام سلاجقه کرمان در سالهای ۴۷۷ الی ۴۹۰ هجری صـورت گرفته میباشد.

معماری مسجد ملک (مسجد امام کرمان)
این مسجد از نظر مساحت و مدل ساختمان ، دارنده ۱۱۰ متر طـول و ۸۰ متـر پهنا میباشد.
والا ترین ایـوان آن در ضلع غربی و سایر در شمال و جنـوب و شـرق مسجـد قـرار دارااست.
ساختمان بلند سلجوقی آجری نیز در همیـن مـحـدوده واقع گردیده‌است که در ضلع شمال شرقی مسجد ملک کرمان قرار گرفته میباشد.
در دیگر ضلع های مسجد نیز شبستان هایی وجود دارااست که دارای شهرت ترین آن شبستان امام حسن (ع) واقع میباشد.
در ضلع غربی، سه درب ورودی وجود داراست.

آرامگاه عطار نیشابوری، شعر سرا مالامال شهرت تشریفات مشهد اهل ایران در شهر نیشابور، انتهای خیابان عرفان در راءس باغی در مجاورت قبر کمال الملک واقع شد‌ه‌است.

تاریخچه آرامگاه عطار
عطار نیشابوری در سال 618 هجری قمری در هنگام حمله مغول، به دست یکی مغولان اسیر و آن گاه کشته می گردد. اول بنای آرامگاه عطار نیشابوری اندکی بعد از کشته شدن وی، بوسیله حکم دهنده القضاة یحیی بن ساعد از بزرگان نیشابور در وسط قرن هفتم تشکیل شده و در اواخر عصر تیموری رو به ویرانی گذاشت.

بعداز آن امیر علی شیر نوایی، وزیر شاه حسین بایقرا عمارتی خوشگل بر آرامگاه عطار نیشابوری تشکیل داد. این سازه در اواخر قاجار در معرض هلاکت قرار گرفت و بالاخره بنای فعلی یک کدام از بناهای آرامگاهی زیبای کشور ایران با پلان هشت ضلعی با گنبد دو پوش فیروزه ای در سال 1341 هجری خورشیدی ساخته شد، در زمان های پهلوی دوم نوسازی بی نقص و دهه ۷۰ نیز تجدید بنا مختصر شد و به کوشش انجمن اثرها ملی، مرمت و تروتمیز شوید.
خصوصیت های معماری و تزیینات آرامگاه عطار
آرامگاه عطار پلانی هشت ضلعیدارد و به تبع نمای بیرونی سازه هشت ضلعی بوده که روی بدنه فرنگی آن و در چهار جهت مهم، چهار تراس دارنده ورودی و در چهار جهت فرعی، چهار طاق نما مشاهده می شود، چهار غرفه خرد و در فضای داخلی در به عبارتی جهات چهار پادشاه نشین تاسیس کرده اند.
این چهار پاد شاه نشین دارنده چهار در خرد چوبی و بی آلایش میباشند که به داخل غرفه های خارج گشوده میگردند.
تزئینات بیرونی آرامگاه عطار نیشابوری کاشی کاری به رنگ های خردلی، فیروزه ای، لاجوردی، سپید و قهوه ای میباشد.
سنگ قبر عطار به ارتفاع 63/1 متر و پهنا 70 سانتیمتر و طول 32 سانتیمتر در میانه بقاع نصب گردیده است. در میانه بنای آرامگاه قراردارد و بالای بقعه دارنده گنبد کوچکی میباشد که قوس مازه دار، دارااست.
مزار وی از متاع نوعی سنگ به اسم افراشته به رنگ سیاه میباشد و اشعاری به خط ثلث آن را تزیین کرده اند.
بر بالای سنگ قبر عطار ستونی سنگی به چشم میخورد که در قدیم میان دیوار آجری قرار داشته و امروز این دیوار از در بین رفته میباشد.
مساحت آحاد آرامگاه عطار نیشابوری 119 متر مربع و بعد ها فضای تحت سقف سازه که به طور هشت ضلعی درست شده ، نسبتاًً 6×6 متر میباشد.

محراب مسجد پر رنگ ترین نشان معماری اسلامی میباشد که تشریفات مشهد قبله را آرم میدهد. ایجاد کرد محراب حائز اهمیت نمادین و فیزیکی در معماری اسلامی میباشد. در مسجدها، در کناره قبله مسجد قراردارد و نحوه قرار به چنگ آوردن طرح محراب، جهت قبله را در درون مسجد معلوم می نماید.

محراب (mihrab) تحت عنوان یکی موادسازنده اساسی در معماری داخلی مسجد میباشد که به طور تاق قوسی در دیوار سمت قبله به چشم میخورد. براساس نوشته های متن ها، مهم‌ترین و مقدس ترین جای مسجد شمرده می‌گردد، و دارنده حرمت بالایی میباشد. بی‌شک این التفات و حرمت ادله خاصی داشته و شاید به کارکرد آن در ساختمان مساجد گشوده می‌گردد.

خوب میباشد در این مکان از پایه و جهت دیگری کلام بگوییم، می خواهیم بدانیم مضمون‌ محراب چیست؟ بایستی ذکر کرد: طرح محراب بر تاثیر آلرژی و اعتنا سازه به یک نقطه حقیقی و پر‌نور پدید میاید. این دقت، هرچند بیشتر در مساجد اسلامی و بقیه اماکن مذهبی دیده میشود، در یه خرده زمان ها در بناهای دیگر نیز مشاهده می شود. این نقطه حقیقی وواقعی و پر‌نور به عبارتی کعبه، قبله گاه مسلمين و منزل معبود در زمین میباشد. جایی که نمازهای یومیه به سویش خوانده می گردد و در معاش و مرگ مسلمان ها آیتم دقت قرار میگیرد.

و محراب مسجد که ذمه دار گزینش جهت قبله در فضای مسجد میباشد. عزیزترین مطهرترین و مقدس ترین مکان مسجد به حساب آورده می شود و مدام بیشترین اعتنا معماران و دیگر هنرمندان را به خویش معطوف داشته میباشد.

تا بدان جا که زادگاه مدل های تزئیناتی گشته میباشد. نقطه اتصال سازه با منزل آفریدگار و راس دانا قلمداد می‌شود. در شکل، به صورت دروازه ای میباشد که در مرسوم ترین حالات یک طاق نماست. مخصوصا در مساجد به نحوی قرار می‌گیرند که اساس قبله از در میان آن ها می گذرد و بر ورقه آن‌ها عمود میگردد.

زمانی که بنایی خاصی به سوی کعبه روی می گرداند از آنچه او‌را اشراف کرده تمایز پیدا می نماید و تشخص مییابد و به ضمن تاثیر اتصال به آن قبله گاه معنوی شريف، مطهر، و مقدس میگردد.

بقعه متبرکه امامزاده سید ولی (ع) در جنب بازار تشریفات مشهد کفاشها و بازار پاچنار واقع گردیده و منسوب به مدفن سید ولی از نوادگان امام محمد تقی (ع) است ،بنای بقعه مربع شکل می باشد و در شمال و غرب بقعه مسجدی یادگار از دوره فتحعلی شاه قاجار می باشد.
این بقعه سبز رنگ امامزاده سید ولی در قلب بازار تهران مکان زیارت کنندگانی است که به قصد زیارت و خرید به این بخش از تهران می آیند. ساختمانی ساده و بی آلایش که صفای خاصی به بازار داده. ضریح چوبی این فرزند امام جواد(ع) از آثار دوره قاجاریه است .
امامزاده سیدعلی، نوزده پسر داشت، از جمله فرزندی به نام عبیدالله که فردی شجاع و از علمای بزرگ بود که در حقش فرموده اند “کان من علماء آل علی”، در مصر سنه ۳۱۲ ه.ق وفات نمود و اوست مؤلف کتاب “جعفریه” در فقه اهل بیت و خطیب ص ۲۴۶ از ج ۱۰ در تاریخ بغداد و صاحب ریاض العلما در جلد ثالث از قسم اول او را ذکر فرموده و فرموده اند که کتاب “جعفریه” غیر از “جعفریات” معروف است.
امامزاده عبدالمهیمن علیه السلام هم که در بوشهر مدفون است، فرزند عبیدالله و نوۀ امامزاده شاه سیدعلی علیه السلام می باشد.
بنای امامزاده در جهت شمالی شهر و منتهی الیه کوی جدید خارجی دروازه ری قم واقع شده و دارای بقعه، گنبد، رواق، ایوان، صحن، آب انبار و الحاقات دیگر است. بنای بقعه از داخل به صورت هشت ضلعی مختلف الاضلاع است که در جهات اصلی، چهار شاه نشین دارد که از هر یک دری به خارج گشوده می شود. در جهت جنوبی بقعه، ایوانی به ارتفاع ۷ متر با ازاره کاشی کاری و جدار سفیدکاری و پوشش رسمی بندی و کاشی کاری تزئین شده است. در دو جانب ایوان، دو حجره و بر فراز آنها، غرفه های زیبایی مزین به کاشی کاری وجود دارد. در زیر گنبد، ضریح و مرقدی قرار دارد. مرقد از پنج جها با کاشی های خشتی عصر فتحعلی شاه پوشیده شده و دارای کتیبه ای متضمن نسب نامه امامزاده است. بر فراز بنا، گنبدی است شلجمی، سراپا آراسته به کاشی های گره سازی الوان به ارتفاع و قطر ۷ متر با گردنی استوانه ای مزین به کاشی کاری معقلی با آجر و کلوکی و کاشی گرهی که در سال ۱۳۴۲ بازسازی و کاشی کاری شده است.

امامزاده سید محمد نوربخش یکی‌از امامزاده ها یتشریفات مشهد گوشه و کنار طهران میباشد که در اواسط روستای زیبای سولقان قراردارد. پس از گذشتن از کوچه های تنگ، باریک و سرسبز روستا بدین امامزاده مقدس و خوشگل می رسید که پذیرای زائران متعددی از طهران و روستاهای فضا، به خصوص در فصل‌تابستان، میباشد.
امامزاده سید محمد نوربخش (مشهور به امامزاده روشنایی) از عارفان، صالحان و نوادگان امام موسی کاظم (ع) بوده میباشد که در قرن ۹ هجری قمری می زیسته میباشد. وی پس از مبارزات و زندانی شدن و تبعید، عاقبت در روستای سولقان دار فانی را وداع میکند.
این مقبره نسبتاًً در بالاترین بخش دهکده سولقان قرار گرفته میباشد و در ضلع جنوبی آن، ساختمان‌ های مسکونی دهکده در سراشیبی جای دارد و از‌آنجا‌که جاده امامزاده داوود از بالای دهکده سولقان می‌گذرد، از این جاده گنبد، مناره و مقبره به خیر و خوبی چشم میگردد.
طرح فعلی بقاع از یک مقبره و یک تراس ساخته شده میباشد که حیاط ورودی در جنوب شرقی بقاع قرار گرفته میباشد. رواقی نیز در کنار حیاط چشم میشود. در درون بقاع چهار ردیف در وسط دور و بر چشم میشود که گنبد مقبره روی آن قرار گرفته میباشد. قبر مهم نیز در مسافت بیناین چهار ردیف میباشد.
دور و اطراف و فضای محیط و باطن صحن امامزاده، بسیار پاک و زیباست. وجود درختان سرو و کاج و بید، که ایوان داخلی را ذیل سایه خویش گرفته‌ اند، روح هر بیننده‌ ای را مهرورزی می‌نماید. فضای داخلی امامزاده فوق‌ العاده تماشایی و روح‌ نواز میباشد و فروغ و روشنایی سبز رنگی که بر بارگاه و کاشی‌ کاری های روی دیوار میفتد، وقار عجیبی برای زائران به وجود می آورد.
اکثر عده ای که بدین امامزاده می آیند، از وجود اینگونه امامزاده‌ ای اگاهی نداشته‌ اند و پس از ساخته شدن فیلم مسافری از هند که سیتا دختر هندی به آنجا می‌رود و مسلمان می شود، نشانی این امامزاده را جویا گردیده‌ اند و آن را پیدا کرده‌ اند.
بنای اساسی بقاع متبرکه امامزاده سید محمد؛ بی آلایش و آجری میباشد و بوسیله بانوی عارفه‌ ای بدون نقص و واصل به اسم «بی‌بی کوکب اعظم کاکویی» و دیگران نه به نحوه جالبی با نورهای سبز رنگ، مرمت گردیده‌است. گنبد بنای شلجمی و دارنده گلدسته‌ ای کاشی‌ کاری گردیده است.
حرم سابق الذکر در سال ۱۳۸۲ بوسیله اداره وقف و کارها خیریه کن توشه دیگر تعمیر و تجدید بنا گردیده است. به گفته اهل یک محل ده سولقان، مثلا زائرین این مقبره، مسلمانها پاکستانی می باشند که به‌این امامزاده اعتقاد و باور راسخی دارا هستند.

امامزاده شاهزاده حسین نظام آباد در مجاورت تشریفات مشهد روستای نظام‌آباد در ۳۵ کیلومتری شمال شهر اراک و در پهنا جغرافیایی ۳۴درجه و یاتزده دقیقه و ۵۰درجه ارتفاع جغرافیایی قرار گرفته میباشد.این سازه مدفن یکی نوادگان امام موسی کاظم (ع) میباشد و در حدود۴۰کیلومتری شمال اراک و در کنار جاده آسفالت فعلی، در کنار تپه باستانی احمدآباد جای‌دارد که سازه به گفته قدیمیان روستا ساختمانی ۷ طبقه بوده میباشد که یکی‌از مرکزها حکومتی سلسله‌های قبل بوده (که تا به درحال حاضر چند توشه آیتم نماید و کاو سودجویان قرار گرفته میباشد) و در شرق روستای نظام‌آباد واقع هست.

این جای مقدس دارنده سه تراس گران قدر، یک حسینیه و گنبدخانه‌های دو فایل بر فراز قسمت اساسی میباشد که طول هریک از گنبدها ۱۱ متر و قطر آن ها ۵/۶ و ۵/۷متر میباشد.مقبره اساسی ۸ضلع دارااست، و مشمول دو پوشش آجری از خارج و طاق ضربی گچی از باطن هست. پوشش بیرونی ۱۲رکن تاسیس شده که بنای اساسی مرتبط با عصر پیش از صفویه و روزگار ایلخانی میباشد. بنای مهم استوانه‌ای صورت بوده و دو دیواره میباشد که میانه دو دیوار پوک و توخالی میباشد.

نصیب اساسی، دیرین‌ترین بخش سازه را تشکیل میدهد و دربین آجرها کاشی نیلی رنگ‌کاری گردیده بر زیبایی آن افزوده و تزیینات آن با کاشی از نوع معرق میباشد. گنبد مهم و ساق آن و همینطور نمای تراس‌ها و محیط گنبد در درحال حاضر تخریب بود که در سال ۱۳۷۴ه.ش بوسیله سازمان به جا مانده فرهنگی استان مرکزی تجدید بنا و نوسازی گردیده است. درب چوبی در فضای ورودی به گنبد اساسی نصب گردیده که حائز اهمیت و بها بسیار بالایی میباشد و با وجود طرح‌های گره‌کاری گردیده، میان آن اسم خوش‌یمن امام علی (ع) حک شد‌ه‌است.

امامزاده میر سلیمان (ع) قمصر همان فرزند تشریفات مشهد امامزاده پیر داوود قمصر امام زادۀ دیگری میباشد که در شهر قمصر مدفون می‌باشند. در اولِ شهر قمصر کاشان محلۀ دارای اسم و رسم به گُنجه زیارتگاهی میباشد با اسم امامزاده میر سلیمان (ع) از مهمترین جاهای جالب قمصر که نسب این امام زاده شریف سازه به یقین و همسایه و عموم شهر به حضرت امام حسن مجتبی می‌رسد.

معماری سازه
این زیارتگاه دارنده سقفی به مساحت ۱۰۰۰ متر و گُنبدی دو پوش و در هم اکنون ایجاد کرد و به طول ۱۴ متر از کف است. همینطور دو منار و گلدسته در طرفین گُنبد به طول ۱۴ متر از کف در اکنون تشکیل داد میباشد. این امام زاده در گذشته بنایی با مصالح آجر و گل بود که به‌تدریج تخریب و بنای تازه جایگزین آن شده است. ساختمان این سازه و مقبره که مساحتی بالغ بر ۵۰۰ متر داراست، در حالا تولید بوده و بارگاه و تزیینات باطن مقبره که دربرگیرنده گچبری، آینه کاری و کاشیکاری میباشد، جز طرح های بعدی روند نوسازی قرار خواهد گرفت.
جاده امامزاده مسیر سلیمان آسفالت بوده و در ورودی آن یک پارکینگ خرد برای مسافران درنظرگرفته شده میباشد.

طریق دسترسی به امامزاده میر سلیمان
آستان امامزاده میر سلیمان (علیه السلام) در شهرستان کاشان، قسمت قمصر، شهر قمصر( پایتخت گل و گلاب کشور‌ایران )، خیابان پائین قمصر واقع گردیده‌است.