آرامگاه در کشور ایران سهم قابل توجهی در تاریخ تشریفات مشهد معماری کشور ایران داراست و پژوهش یک آرامگاه دارای اسم و رسم در کشور‌ایران از جنبه های مختلفی زیرا تاریخی، اجتماعی، مذهبی، معماری و هنری شایان توجه میباشد.
از آرامگاه در فرهنگ و تمدن فارسی عمید، به عنوان مکان آرمیدن، محل آسایش، محل اسکان، گور، مزار و بقعه و محل دفن حافظه گردیده است. در مجموع آرامگاه، بنایی میباشد که تنی از شخصیت های مذهبی یا این که غیر مذهبی در آن مدفون اند.
آرامگاه مذهبی، محل دفن امامزاده، مصلح یا این که البته از اولیاء خداست که بدل به زیارتگاهی همگانی شد‌ه‌است. دربین تمامی ابنیه مذهبی، مقابر و امامزادگان از مهم‌ترین بناهای میهن به شمار میروند.
بعداز زمان ساسانی و در اولِ ورود اسلام به کشور ایران نمی اقتدار ایجاد کرد تاثیر خاصی از آرامگاه در کشور ایران روءیت کرد و حتی فراتر از آن، بیشتر مراسم یادبود و تشییع جنازه نیز از جانب مسلمان ها مذموم شمرده می‌شد و تکریم قبور و برپایی مراسم در مجاورت آن‌ها از عادات ناپسند یهود و مسیحیت برشمرده می شد. البته در به عبارتی اثناء، با دلیل در نگهبانی ماندن مزار سرداران جنگی از باد و باران، تاسیس سایبان روا شد و بعد از مدتی نیز مزار اصحاب نبی(ص) نیز شاخص های چادری و چوبی شناخته شدند که به قبور ساسانی مشهور شدند.
بیان کننده آرامگاه معنایی نمادین داراست یعنی جایی که روح از گرفتاری های مادی بیرون شـده بـه وقار میرسد. آرامگاه های کشور‌ایران، بعد از مساجد متداولترین نوع بنای همگانی در معماری اهل ایران میباشد. در کل آرامگاه دارای اسم و رسم به بنایی گفته می گردد که یک یا این که یک‌سری شخصیت مذهبی یا این که سیاسی در آن دفن گردیده باشد.
این نوع بناها را به دو مجموعه، بقعه های مذهبی (زیارتی) و مقبـره هـای غیـر مذهبی می اقتدار تقیسم کرد. حرم های مذهبی در بیشتر شهرها و روستاها به امامزاده دارای شهرت شـده انـد و در مقایسه با بقیه بناهای اسلامی به جز مساجد از اعتبار ویژه ای برخوردارند. امامزاده ها بیش از سایر بناهای عصر اسلامی آیتم احترام وعلاقه مسلمان‌ها به ویژه شیعه‌ها می باشند.
بناهای فوق در طی فرصت پیشرفته و از یک آرامگاه ساده به دسته های بسیار باشکوهی تبـدیـل شـده انـد ، مانند بناهای مشهد، قم، بسطام و روحانی صفی …
بیشتر بخوانید: نقش رستم (دسته ای باستانی با عمر 3200 سال یادگار ایلامی ها،هخامنشیان و ساسانیان)
آرامگاه در کشور ایران سهم قابل توجهی در تاریخ تشریفات مشهد معماری کشور ایران داراست و پژوهش یک آرامگاه دارای اسم و رسم در کشور‌ایران از جنبه های مختلفی زیرا تاریخی، اجتماعی، مذهبی، معماری و هنری شایان توجه میباشد.
از آرامگاه در فرهنگ و تمدن فارسی عمید، به عنوان مکان آرمیدن، محل آسایش، محل اسکان، گور، مزار و بقعه و محل دفن حافظه گردیده است. در مجموع آرامگاه، بنایی میباشد که تنی از شخصیت های مذهبی یا این که غیر مذهبی در آن مدفون اند.
آرامگاه مذهبی، محل دفن امامزاده، مصلح یا این که البته از اولیاء خداست که بدل به زیارتگاهی همگانی شد‌ه‌است. دربین تمامی ابنیه مذهبی، مقابر و امامزادگان از مهم‌ترین بناهای میهن به شمار میروند.
بعداز زمان ساسانی و در اولِ ورود اسلام به کشور ایران نمی اقتدار ایجاد کرد تاثیر خاصی از آرامگاه در کشور ایران روءیت کرد و حتی فراتر از آن، بیشتر مراسم یادبود و تشییع جنازه نیز از جانب مسلمان ها مذموم شمرده می‌شد و تکریم قبور و برپایی مراسم در مجاورت آن‌ها از عادات ناپسند یهود و مسیحیت برشمرده می شد. البته در به عبارتی اثناء، با دلیل در نگهبانی ماندن مزار سرداران جنگی از باد و باران، تاسیس سایبان روا شد و بعد از مدتی نیز مزار اصحاب نبی(ص) نیز شاخص های چادری و چوبی شناخته شدند که به قبور ساسانی مشهور شدند.
بیان کننده آرامگاه معنایی نمادین داراست یعنی جایی که روح از گرفتاری های مادی بیرون شـده بـه وقار میرسد. آرامگاه های کشور‌ایران، بعد از مساجد متداولترین نوع بنای همگانی در معماری اهل ایران میباشد. در کل آرامگاه دارای اسم و رسم به بنایی گفته می گردد که یک یا این که یک‌سری شخصیت مذهبی یا این که سیاسی در آن دفن گردیده باشد.
این نوع بناها را به دو مجموعه، بقعه های مذهبی (زیارتی) و مقبـره هـای غیـر مذهبی می اقتدار تقیسم کرد. حرم های مذهبی در بیشتر شهرها و روستاها به امامزاده دارای شهرت شـده انـد و در مقایسه با بقیه بناهای اسلامی به جز مساجد از اعتبار ویژه ای برخوردارند. امامزاده ها بیش از سایر بناهای عصر اسلامی آیتم احترام وعلاقه مسلمان‌ها به ویژه شیعه‌ها می باشند.
بناهای فوق در طی فرصت پیشرفته و از یک آرامگاه ساده به دسته های بسیار باشکوهی تبـدیـل شـده انـد ، مانند بناهای مشهد، قم، بسطام و روحانی صفی …
بیشتر بخوانید: نقش رستم (دسته ای باستانی با عمر 3200 سال یادگار ایلامی ها،هخامنشیان و ساسانیان)
امامزاده پنج تن زرندیه