نقوش اسلیمی و طرح های تشریفات مشهد هندسی و از تمامی بیشتر کتیبه ها با صورت مستطیلی خویش بستری را مهیا آوردند. که متن های مقدس و نشانهها مذهبی بر آن ها نوشنه شوند و در بناها دیده همگان را بر خویش بدوزند. بی شک وتردید در عصر ایلخانیان هیچ تزئین معماری به تنوع و زیبائی تزئینات کاشی پدید نیامده میباشد. هر بخش از این محراب ها با تک تک بخش های دیگر فرق دارااست، البته در یک نگاه کلی، هماهنگی و زیبایی دیده گیری داراست.
ایلخانیان از چهار نوع کاشی مسجد به کار گیری می کردند: کاشی محراب، کاشی لوح مزار، کاشی کتیبه و کاشی های صلیبی و ستاره ای صورت. مجموعاَ زیباترین و بغرنج ترین ساختاری که کاشی سازان ابتکار کردند محراب میباشد. محراب های تعالی گروه ای از کاشی های غیروابسته و ردیفی از طاق نماها و کناره های کتیبه داراهستند. نوع میانگین آنان از دو یا این که چهار کاشی به طور یکیاز در بالای دیگری درست شده اند و گاه کاشی های محراب های خرد نیز به طور جفت خوی گردیده اند.
محراب مسجد یا این که نمازگاه پیشوا، طاق نمایی میباشد که جهت قبله را در مسجد نشانه می دهد، که پیشوای فقهی یا این که پیشنماز در اثنای نماز گزاردن در آن میایستد. در مسجدها در اواسط قبله مسجد جایدارد. به گونه ای که با ایستادن امام یا این که پیش نماز پرورش به سمت قبله باشد و نماز بگذارد. طریق قرار دریافت کردن آن ها، جهت قبله را در باطن مسجد معین مینماید.
نقوش اسلیمی و طرح های تشریفات مشهد هندسی و از تمامی بیشتر کتیبه ها با صورت مستطیلی خویش بستری را مهیا آوردند. که متن های مقدس و نشانهها مذهبی بر آن ها نوشنه شوند و در بناها دیده همگان را بر خویش بدوزند. بی شک وتردید در عصر ایلخانیان هیچ تزئین معماری به تنوع و زیبائی تزئینات کاشی پدید نیامده میباشد. هر بخش از این محراب ها با تک تک بخش های دیگر فرق دارااست، البته در یک نگاه کلی، هماهنگی و زیبایی دیده گیری داراست.
ایلخانیان از چهار نوع کاشی مسجد به کار گیری می کردند: کاشی محراب، کاشی لوح مزار، کاشی کتیبه و کاشی های صلیبی و ستاره ای صورت. مجموعاَ زیباترین و بغرنج ترین ساختاری که کاشی سازان ابتکار کردند محراب میباشد. محراب های تعالی گروه ای از کاشی های غیروابسته و ردیفی از طاق نماها و کناره های کتیبه داراهستند. نوع میانگین آنان از دو یا این که چهار کاشی به طور یکیاز در بالای دیگری درست شده اند و گاه کاشی های محراب های خرد نیز به طور جفت خوی گردیده اند.
محراب مسجد یا این که نمازگاه پیشوا، طاق نمایی میباشد که جهت قبله را در مسجد نشانه می دهد، که پیشوای فقهی یا این که پیشنماز در اثنای نماز گزاردن در آن میایستد. در مسجدها در اواسط قبله مسجد جایدارد. به گونه ای که با ایستادن امام یا این که پیش نماز پرورش به سمت قبله باشد و نماز بگذارد. طریق قرار دریافت کردن آن ها، جهت قبله را در باطن مسجد معین مینماید.